مصاحبه با فاضل گرامی ،جناب آقای سعید بیات

1- آیا ما طلاب می توانیم فقط باتکیه بر علم ، در جامعه مبلغ و مروج دین باشیم؟

پیامبر (ص) می فرمایند : « بهترین تبلیغ آن است که به مرحله عمل برسد . » طلبه ای که بدون تقوا یا با تقوای کم بخواهد در عرصه تبلیغ قدم بگذارد ؛ مبلغ حقیقی نیست ، بلکه می توان وی را سخنگوی دین نامید . همانند یک رادیو که فقط نقشش پخش صوت است. عالم ربانی کسی است که بتواند مسیر زندگی مردم را به جهت مثبت تغییر دهد و این بدون تقوا محال است . حتی اگر طلبه ای لحن و بیان مناسبی نداشته باشد ، اما با تقوا باشد ، به قول حضرت امام خمینی (ره) « خودبخود اطراف این شخص اصلاح می شود »« کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم » .

2- میزان تاثیر تعبدیات و عبادات در موفقیت یک طلبه تا چه حد می تواند موثر باشد ؟ آیا عبادت به تنهایی کافی است ؟

جواب این سوال تا حدودی در جواب سوال یک داده شد . علم و تقوا مکمل هم هستند . و خطر روحانی کم سواد باتقوا کمتر از عالم بی تقوا است . البته منظور از علم هم ، فقط فقه و اصول و ... نیست . بلکه طلبه به علم حال نیز نیازمند است نه به علم قال !. در ضمن یک طلبه بدون مستحبات و تعبدیات فرقی با سایر مردم ندارد ؛ و اگر طلبه نتواند لذت عبادت را بچشد ، نمی تواند به دیگران بچشاند . یعنی محال عقلی است .

3- بر اساس روایت بسیاری از کارها از جمله علم آموزی عبادت است ؛ آیا به نظر شما همین کافی است یا یک طلبه موفق نیاز به عبادت دیگری نیز دارد ؟

طلبه اگر طلبه باشد ، نفس کشیدنش هم عبادت است . بدیهی است طلبه بدون عبادت ، طلبه بی نور است و طلبه بی نور نمی تواند مردم را از تاریکی های جهل و ظلم و شهوترانی بیرون براند . خود علم آموزی به طور مطلق اگر در مسیرخداشناسی و عرفان باشد ، عبادت است ؛ حتی اگر یک دانشجو باشد و به قول آیت الله جوادی عاملی (مد ظله) ما در عالم علم سکولار نداریم ؛ بلکه تمامی علوم مظهری از علم خداوند است و اگر قدم در مسیر عرفان عملی نگذاریم ؛ یک مشت اصطلاحات بدرد نخور هستند .

4- شرکت در برنامه های فرهنگی ازجمله طرح صالحین و جلسات قرآنی و ... را چه میزان در موفقیت طلاب ضروری می دانید ؟

با ورود طلبه های سطوح پایین به شدت مخالفم ؛ البته حوزه باید تمهیداتی را در نظر بگیرد که طلبه بتواند تجربیات اجرای برنامه های فرهنگی را کسب کند . نوعا طلبه هایی که در اینگونه فعالیت ها شرکت می کنند ، آماده ثمره دهی نیستند . طرح صالحین هم فعلا در مرحله ساختار سازی است ؛ و اگر بخواهند مساجد را به عنوان ساختار مسلط فرهنگی در کشور حاکم کنند ، بدون محتوی و نظریه پردازی و تولید علم ، از موفقیت کمتری برخوردار خواهد بود . به نظرم اگر طلاب با روح تشنه جوانان که می خواهند از منبع دین سیراب شوند ، آگاهی پیدا کنند و متوجه می شوند که چقدر ما بایستی فاصله ای که با جوانان داریم کمتر کنیم.

5- آیا به نظر شما انجام فعالیت های ورزشی در بین طلاب، ضرورتی دارد؟

ورزش ، فی حد نفسه خوب است . تحرک بدنی برای حیات فکری و روحی انسان ضروری است . البته برخی از طلاب رشته هایی مانند : بدنسازی و ... می روند ، مناسب نیست . ضرورتا هم ورزش کردن به معنای باشگاه ورزش رفتن نیست و اگر طلاب بخواهند رشته ای را به صورت حرفه ای دنبال کنند ، اولا باید پیام های فرهنگی آن را در نظر بگیرند و ثانیا بایستی مدیریت خوبی نسبت به وقت و زمانشان داشته باشند.

نظر  

نوشته شده توسط طیبات در شنبه 89/11/9 ساعت 10:9 عصر موضوع | لینک ثابت